Przedstawiam wybrane projekty z czasów studenckich- lata 2010-2016, realizowane na zajęciach takich jak: projektowanie architektoniczne, projektowanie wnętrz, projektowanie mebli, projektowanie przestrzeni ekspozycyjnych, scenografia, intermedia, fotografia, metodologia projektowania, rzeźba, a także warsztatów.

1. 4WAVES- pływający hotel

4WAVES to pływający hotel, który stanowi swoistą kontynuację tworu natury jakim jest woda. Bryła sama w sobie jest  prosta, jednak falujące motywy elewacyjne nadają jej organiczny charakter, wpisując budynek   w otoczenie do jakiego jest przystosowany. Hotel to przestrzeń dedykowana każdemu człowiekowi bez względu na temperament i typ osobności. Spokojna , lubiąca jasność i harmonię osoba wybierze inną przestrzeń niż człowiek ceniący zmienność, nieprzewidywalność i kontrasty. Pokoje hotelowe są przystosowane do tych warunków. Fale elewacyjne są raz łagodne, innym razem amplituda fali jest gęstsza. W efekcie-  jedne wnętrza są bardziej świetliste i  jednolite, inne natomiast- ciemniejsze,  bardziej dynamiczne. Powstające w nich cienie mogą być spokojniejsze, rozstrzępione lub pośrednie-w sumie cztery możliwości (stąd nazwa) .  Pomieszczenia  wspólnego użytku utrzymano w klimacie uniwersalnym. Doświetlenie odbywa się dzięki szklanym ścianom okalającym budynek  oraz świetlikowi położonemu  w centrum dachu.  Wrażenie integralności z otaczającą przyrodą,  jest sumą formy- fale , koloru- biel(brawa najdoskonalej nadążająca za zmianami światła),   materiału -gł. szkło (odbijanie, przenikanie). Projekt zrealizowany pod kierunkiem dr inż. arch. Bartosza Haducha.

2. ORIGAMI- minimalistyczny dom dla gwiazd rocka

ORIGAMI to dom przeznaczony dla czteroosobowego zespołu rockowego. Został usytuowany na prostokątnej działce o wymiarach 25x60m. Zamiast stosować standardowe ogrodzenie, zdecydowałam się na oblanie budynku wodą, która stanowi barierę, możliwą do przekroczenia dzięki opadającej i wznoszącej się ku górze bramie. Chciałam, żeby ogrodzenie nie przytłaczało budynku i nie stanowiło konkurencji do bryły domu, która już sama w sobie jest obiektem masywnym, dosyć ascetycznym.  Do wnętrza możemy się dostać wieloma sposobami- wejściem od frontu,wejściem od tyłu (do jadalni), wejściem bocznym  lub bezpośrednio do swojego pokoju. Stałe doświetlenie budynku rozwiązałam za pomocą szklanego dachu. Kiedy chcemy wpuścić więcej światła do wnętrza, otwieramy wybrane ściany pełne, pozostawiając zamknięte ściany szklane. Dom, oprócz standardowych pomieszczeń, posiada przestrzenie dedykowane zainteresowaniom mieszkańców- salę prób wraz ze studiem nagrań, magazynem instrumentów i sceną przeznaczoną na występy dla przyjaciół i znajomych. Wspomniane sale mieszczą się pod ziemią ze względu na konieczność izolacji akustycznej.  Muzycy w swoim lokum mogą pracować, odpoczywać i rozwijać swoje pasje, gdyż wszystko czego potrzebują znajduję się w  Origami. Projekt zrealizowany pod kierunkiem dr inż. arch. Bartosza Haducha.

ORIGAMI- lokum dla gwiazd rocka. Plansza z ujęciami oraz rysunkami technicznymi
3. Warsztaty “ELEMENTY” – we współpracy z Muzeum Historycznym Miasta Krakowa o.Dzieje Nowej Huty. “Ekspozycja przybornika na biurko dla dyrektora”.

Autorzy projektu- Kinga Kołodziej, Dagmara Chechelska, Yevhen Horyachkin. Prowadzący warsztaty- dr Łukasz Sarnat we współpracy z MNH P. Jagieło- Muzeum Historycznym Miasta Krakowa o.Dzieje Nowej Huty.

Celem warsztatów było wymyślenie ciekawego sposobu na wyeksponowanie danego obiektu z kolekcji Muzeum Nowej Huty w Krakowie. Każda grupa otrzymała jeden obiekt do opracowania. Poniżej zamieszczam efekt pracy naszej grupy, której zadaniem było wyeksponowanie “przybornika na biurko dla dyrektora”

Plansza 100 x 70 cm podsumowująca warsztaty

•Wymiary przybornika: 9,1 x 6,1 x 7,8 cm,
•Data: 14.05.1967,
•Wydarzenie/okazja: „Milionowa tona stali konwertorowej”,
•Użytkownik: dyrektor, prezes, szef,
•Przeznaczenie: „stojak” na pióro/długopis, usytuowany w miejscu reprezentacyjnym- np. gabinet dyrektora.

Priorytety, założenia
•Ekonomia,
•Ironia („mały” człowiek/ „wielki” cień),
•Prostota wykonania.

widok z góry na układ

efekt końcowy

4. Praca magisterska

Zespół Muzealny przy cmentarzu wojennym nr 171 w Łowczówku.

Indywidualne doświadczanie miejsca i przestrzeni, powoduje wielość narracji i punktów widzenia, a ich konfrontacja- dialog- jest konieczny dla teraźniejszości i dla przyszłości. Projekt dyplomowy to połączenie miejsca pamięci z miejscem życia i aktywności. Założenie przestrzenne ma upamiętniać poległych w czasie I Wojny Światowej żołnierzy, (spoczywających na pobliskim cmentarzu), ale przede wszystkim- naprowadzać na refleksyjny dialog odwiedzających współcześnie ludzi.

Poniższa fotografia przedstawia całości dyplomu, na który składa się osiem plansz 100×70 cm, plansze konceptu (200×21 cm) i obiekt symboliczny (artystycznie interpretujący trudną sytuację konfliktu, wojny). Przepracowane treści w tak zwanej „części pisemnej”, rozszerzyły wyobrażenie na temat doświadczania miejsca. Sama praca pisemna była złożona ze 112 stron. Przeanalizowane przykłady realizacji ukazały współczesne tendencje i zakres środków powszechnie używanych w projektach. Pierwsze moje działania były (w zamyśle) kompleksowe. Myśląc o muzeum, wiązałam z tym wiele stref funkcjonalnych, dużą skalę założenia. W miarę upływu czasu, idea syntetyzowała się, co miało przeniesienie na projekt. Finałowa koncepcja jest wyważeniem idei poprzedzonych namysłem (wspólny stół, pamięć ), z realnie możliwą do realizacji skalą założenia. Projekt mógłby być jeszcze bardziej uściślony, mniejszy, stanowiący jedynie formę skromnego upamiętnienia (pozostając jedynie przy opracowanym fragmencie, np. Osadzie Pamięci). Chciałam jednak, zaproponować wersję na tyle rozbudowaną, by stanowiła inspirację do nadawania jej w przyszłości wielowątkowego kształtu. Jest to miejsce ułatwiające przejście na kontemplacyjne pole, a projektowane elementy wraz z równoważnym otoczeniem, mają temu sprzyjać.

Dyplom realizowałam na przełomie roku 2015 oraz 2016, w IV Pracowni Projektowania Wnętrz. Moją Promotorką była prof. dr hab. Beata Gibała-Kapecka, a Asystentką pracowni była mgr Kaja Czajczyk. 23 maja 2016 obroniłam pracę i otrzymałam tytuł zawodowy magistra sztuki, ze specjalności „Projektowanie architektury wnętrz“.

Kolejne zdjęcia to proces projektowy, który doprowadził mnie do ostatecznej koncepcji. Są to poszukiwania, badania rożnych opcji.

Fragmenty rozwiązania ostatecznego.

Artystyczna interpretacja tematu wojny/konfliktu/podziału w formie rzeźb.

Efekt końcowy- Wystawa Najlepszych Dyplomów 2016 w Pałacu Sztuki w Krakowie.